Forums

Wat wordt bedoeld met 'Iemand heeft je verzoek geaccepteerd' in FB?

H

hajime

originele poster
23 juli 2007
  • 28 sep 2016
Hallo, ik heb een FB-bericht met vraag gestuurd naar twee meisjes die ik op school heb ontmoet. In beide gevallen kreeg ik '(naam persoon) heeft uw verzoek geaccepteerd.' Wat betekent dat? Ze hebben mijn vraag niet beantwoord.

sceptisch schrijven

macrumors Ivy Bridge
29 juli 2008


De verre horizon
  • 29 sep 2016
Ik denk (en dat is het werkwoord dat ik kies om te gebruiken, aangezien ik zelf niet op FaceBook zit) dat het betekent dat ze geloven - of kiezen te geloven - dat je wenste dat ze je 'accepteren' als een 'vriend' op hun respectievelijke FB-accounts.

Als u echter opheldering zoekt over iets gedetailleerders dat u mogelijk heeft gevraagd - zoals specifieke verzoeken - dan is er waarschijnlijk meer communicatie nodig.

DT

15 sep. 2011
Vilano Beach, Florida
  • 29 sep 2016
Wanneer je iemand een bericht stuurt, die geen vriend is, moet deze het bericht accepteren en krijg je een melding. Ze hoeven niet per se een antwoord te typen. Dit wordt gedaan om ongevraagde berichten en/of beoordeling van de afzender e.d. te voorkomen.

Dit is anders dan een vriendschapsverzoek/acceptatie.

tweeten

24 januari 2012
  • 29 sep 2016
Ik ben heel recent ook begonnen met FB en vond dat ook vreemd. Was al uitgenodigd door een 'vriend' (kerel waar ik mee voetbal) in een groep en stuur hem later een snelle vraag via FB/messenger en kreeg alleen het antwoord 'Hij accepteerde je verzoek' ook zonder verder antwoord..

Over een andere kwestie: FB werkt me nu al op de zenuwen. reacties:sceptisch schrijven

DT

15 sep. 2011
Vilano Beach, Florida
  • 29 sep 2016
twietee zei: Ik ben heel recent ook begonnen met FB en vond dat ook vreemd. Was al uitgenodigd door een 'vriend' (kerel waar ik mee voetbal) in een groep en stuur hem later een snelle vraag via FB/messenger en kreeg alleen het antwoord 'Hij accepteerde je verzoek' ook zonder verder antwoord..

Over een andere kwestie: FB werkt me nu al op de zenuwen. reacties:997440, Badagri, Scepticalscribe en 1 andere persoon

sceptisch schrijven

macrumors Ivy Bridge
29 juli 2008
De verre horizon
  • 29 sep 2016
twietee zei: Over een andere kwestie: FB werkt nu al op mijn zenuwen. reacties:tweeten

monokakata

8 mei 2008
Ithaca, New York
  • 29 sep 2016
Scepticalscribe zei: Heel wat van onze lokale medewerkers in verschillende landen waar ik de afgelopen jaren heb gewerkt, zijn Facebook-enthousiastelingen.

Nou, ze zijn vaak vrij jong - eind twintig tot midden/eind dertig - en zijn volledig verbijsterd over het feit dat ik 'niet op FB' ben, dat ik er eigenlijk niet tegen kan, geen reden zie om erbij te zijn , en gebruiken het liever niet als we contact met hen houden nadat onze tijd van samenwerken is geëindigd.
Ik kwam 5 of 6 jaar geleden op FB. Ik ga heen en weer in termen van hoeveel tijd ik daar doorbreng. Als ik weer in een flinke stad zou wonen met veel vrienden, zou het niet belangrijk voor me zijn. Maar toen ik naar de Stille Oceaan verhuisde, om weer in mijn ouderlijk huis te wonen, vond ik FB erg nuttig, zowel om contact te houden met oude vrienden (dat verdomde tijdsverschil van 6 uur doodt de spontane telefoongesprekken om de oostkust van de VS) en bij het maken van nieuwe in Hawaï via affiniteitsgroepen.

Maar het beste is dat ik tientallen jonge vrienden heb die de kleinkinderen zijn van mensen met wie ik een hechte band had op een afgelegen eiland in de Stille Zuidzee. Hun grootouders zitten niet op FB, maar de kinderen wel, en ik heb veel vrienden onder hen. Niet lang geleden gebeurde er iets waar ik zelfs tien jaar geleden alleen maar van had kunnen dromen -- een van de kinderen was in het dorp, mijn dorp, en had verbinding en in realtime wisselden een van mijn beste oude vrienden en ik foto's van elkaar uit . Het was spannend.
reacties:sceptisch schrijven

sceptisch schrijven

macrumors Ivy Bridge
29 juli 2008
De verre horizon
  • 29 sep 2016
monokakata zei: Ik kwam 5 of 6 jaar geleden op FB. Ik ga heen en weer in termen van hoeveel tijd ik daar doorbreng. Als ik weer in een flinke stad zou wonen met veel vrienden, zou het niet belangrijk voor me zijn. Maar toen ik naar de Stille Oceaan verhuisde, om weer in mijn ouderlijk huis te wonen, vond ik FB erg nuttig, zowel om contact te houden met oude vrienden (dat verdomde tijdsverschil van 6 uur doodt de spontane telefoongesprekken om de oostkust van de VS) en bij het maken van nieuwe in Hawaï via affiniteitsgroepen.

Maar het beste is dat ik tientallen jonge vrienden heb die de kleinkinderen zijn van mensen met wie ik een hechte band had op een afgelegen eiland in de Stille Zuidzee. Hun grootouders zitten niet op FB, maar de kinderen wel, en ik heb veel vrienden onder hen. Niet lang geleden gebeurde er iets waar ik zelfs tien jaar geleden alleen maar van had kunnen dromen -- een van de kinderen was in het dorp, mijn dorp, en had verbinding en in realtime wisselden een van mijn beste oude vrienden en ik foto's van elkaar uit . Het was spannend.

Ja, die - of soortgelijke - argumenten zijn tegen mij aangevoerd, maar Facebook laat me nog steeds koud. Bitter en ijskoud, als de waarheid wordt verteld. Ik 'begrijp' het gewoon niet, en de ijver van degenen die de talloze deugden verheerlijken, kan me niet alleen ontroeren, maar lijkt me soms ook enigszins verontrustend.

Daarnaast gebruik ik e-mail en zit ik op LinkedIn (die ik uitsluitend voor professionele doeleinden gebruik) en Twitter. En ik ben hier, veel vaker dan ik ooit had gedacht toen ik lid werd van het forum.

AllergieDoc

17 april 2013
Utah, VS
  • 29 sep 2016
twietee zei: Over een andere kwestie: FB werkt nu al op mijn zenuwen. reacties:tweeten m

mbpowner

19 aug. 2016
  • 29 sep 2016
D.T. zei: Als je iemand een bericht stuurt, die geen vriend is, moeten ze het bericht accepteren en krijg je een melding. Ze hoeven niet per se een antwoord te typen. Dit wordt gedaan om ongevraagde berichten en/of beoordeling van de afzender e.d. te voorkomen.

Dit is anders dan een vriendschapsverzoek/acceptatie.
Bedankt om dat op te ruimen! Ikzelf was zo in de war~ B

badagri

tot
9 augustus 2012
VK
  • 29 sep 2016
Scepticalscribe zei: Heel wat van onze lokale medewerkers in verschillende landen waar ik de afgelopen jaren heb gewerkt, zijn Facebook-enthousiastelingen.

Nou, ze zijn vaak vrij jong - eind twintig tot midden/eind dertig - en zijn volledig verbijsterd over het feit dat ik 'niet op FB' ben, dat ik er eigenlijk niet tegen kan, geen reden zie om erbij te zijn , en gebruiken het liever niet als we contact met hen houden nadat onze tijd van samenwerken is geëindigd.


Ik begrijp Facebook echt niet, nou ik weet vooral hoe het werkt. Wat ik niet snap is hoe het lijkt alsof zoveel verloren mensen of niet beseffen dat ze verloren zijn er alleen van afhankelijk zijn. Evenals het horen van al deze depressieverhalen die eruit voortkomen met zoveel vrouwen.
reacties:sceptisch schrijven

CMoore515

27 sep. 2015
Des Moines, IA
  • 29 sep 2016
D.T. zei: Als je iemand een bericht stuurt, die geen vriend is, moeten ze het bericht accepteren en krijg je een melding. Ze hoeven niet per se een antwoord te typen. Dit wordt gedaan om ongevraagde berichten en/of beoordeling van de afzender e.d. te voorkomen.

Dit is anders dan een vriendschapsverzoek/acceptatie.

Dit.

tweeten

24 januari 2012
  • 30 sep 2016
Scepticalscribe zei: Nou, ze zijn vaak vrij jong - eind twintig tot midden / eind dertig - en zijn volledig verbijsterd over het feit dat ik 'niet op FB' ben, dat ik er eigenlijk niet tegen kan, zie geen reden om mee te doen en het liever niet te gebruiken wanneer we contact met hen houden nadat onze tijd van samenwerken is geëindigd.

Ik weet wat je bedoelt en was er zelf om de een of andere reden jaren en jaren lauw over - ben er net mee begonnen omdat het de enige manier was om een ​​hobbyistische voetbalgroep handig georganiseerd te krijgen.

Ik gebruik het meestal als een soort adresboek - het is letterlijk de enige manier om weer in contact te komen met een aantal lang 'vergeten' vrienden waar ik vroeger heel close mee was (geen andere adressen, e-mail, telefoonnr./ veel jaren zijn verstreken) - en het is toch wel een beetje buitengewoon mooi om na al die jaren eens gezellig te kletsen via die messenger-app (het enige dat ik echt gebruik tbh). reacties:sceptisch schrijven

sceptisch schrijven

macrumors Ivy Bridge
29 juli 2008
De verre horizon
  • 30 sep 2016
Badagri zei: Ik begrijp Facebook echt niet, ik weet vooral hoe het werkt. Wat ik niet snap is hoe het lijkt alsof zoveel verloren mensen of niet beseffen dat ze verloren zijn er alleen van afhankelijk zijn. Evenals het horen van al deze depressieverhalen die eruit voortkomen met zoveel vrouwen.

Ja, ik heb hierover gelezen en vind het zeer verontrustend.

Ik vermoed dat dit komt omdat Facebook in de eerste plaats wordt gezien als een visueel medium - en vrouwen worden in dergelijke contexten vaak erg meedogenloos beoordeeld.

Persoonlijk geef ik niet veel om dat soort wereld, waar elke maaltijd of activiteit kan worden gefotografeerd en vervolgens geüpload, met - of erger - zonder - toestemming, zodat de wereld ze kan zien.

Ik voel me erg ongemakkelijk bij een wereld waarin zwaarbevochten grenzen van privacy zo terloops worden verworpen, terwijl het idee van persoonlijke ruimte wordt betwist en moeiteloos wordt uitgehold.

Bovendien hebben Facebook en zijn soortgenoten en wijdere wereld het hele idee van verachtelijke dingen zoals 'wraakporno' mogelijk gemaakt. Dit vind ik volkomen walgelijk en weerzinwekkend, en niet alleen als een diepgaande schending van persoonlijke grenzen. Maar het gevoel van het recht hebben van degenen die dergelijke acties uitvoeren, en die een grotesk respectloze - zoals het bedoeld is - overschrijding van grenzen, fatsoen en privacy op zo'n vreselijk intieme manier demonstreren, is iets waar ik me erg ongemakkelijk bij voel.

Het idee dat zo'n levensgebied - de diep intieme en privé en persoonlijke ruimte - moet worden beschouwd als iets dat door anderen online moet worden 'geconsumeerd' en beoordeeld, vind ik inderdaad weerzinwekkend.

En ik denk dat Facebook (en zijn soortgenoten) persoonlijke en privéruimtes probeert uit te hollen, en de spullen van privélevens iets voor openbare consumptie te maken.

Let wel, ik heb dit gekke verlangen om dingen te 'delen' nooit begrepen; of, om jezelf te beoordelen aan de hand van hoeveel 'vrienden' je hebt, een afgrijselijke vorm van validatie die direct gericht lijkt te zijn op onzekere tienermeisjes.

twietee zei: ik weet wat je bedoelt en was er zelf om de een of andere reden jaren en jaren lauw over - ben er net mee begonnen omdat het de enige manier was om een ​​hobbyistische voetbalgroep handig georganiseerd te krijgen.

Ik gebruik het meestal als een soort adresboek - het is letterlijk de enige manier om weer in contact te komen met een aantal lang 'vergeten' vrienden waar ik vroeger heel close mee was (geen andere adressen, e-mail, telefoonnr./ veel jaren zijn verstreken) - en het is toch wel een beetje buitengewoon mooi om na al die jaren eens gezellig te kletsen via die messenger-app (het enige dat ik echt gebruik tbh).

Ik weet niet zeker of het met name door mijn vrienden komt of dat de extreme fb-hype al geruime tijd is weggeëbd, maar ik zie ook niet dat soort foto-spam van iedereen aan de ontbijt-/lunch-/dinertafel die ik eerder voor ogen had

Wat leuk is, zijn enkele aanbevelingen of opmerkingen van anderen die ik anders niet zou hebben geweten. Nu ga ik volgende week naar Zürich vanwege een schitterende lezing en dat is het alleen al waard..



Hahaha, een paar veranderingen zou ik niet erg vinden tbh. Maar ik kan zien dat het ook meer vervelend dan aangenaam wordt.

Eerlijke opmerking, maar ik denk dat ik het toch een heel ruime ligplaats zal geven.