afgelopen augustus, Apple Music is bijgewerkt met een nieuwe sectie in Browse, samengesteld door Deutsche Grammophon, een van de grootste klassieke muzieklabels ter wereld. Terwijl fans van klassieke muziek de specifieke focus van het gebied verwelkomden, wezen veel van onze lezers al snel op de talrijke problemen die voor klassieke luisteraars op dagelijkse basis binnen Apple Music blijven bestaan, en het feit dat ze er al zijn sinds de lancering van de dienst met schijnbaar geen correctie in zicht.
Om deze problemen op te lossen en te benadrukken, hebben we contact opgenomen met enkele experts op het gebied van klassieke muziek, waaronder professor Benjamin Charles , WHO schreef een blogpost over zijn frustraties met streaming muziekdiensten afgelopen oktober. We spraken ook met Franz Rumiz , een liefhebber van klassieke muziek wiens artikel ' Waarom Apple Music faalt bij klassieke muziek ' raakte begin 2017 een snaar bij de gemeenschap.
Frustraties met het streamen van klassieke muziek zijn niets nieuws, maar zoals Charles ons vertelt, is dit een probleem dat bijna elke streaming-muziekservice treft, inclusief Apple Music concurrent Spotify. In een poging om erachter te komen wat er precies mis is met klassieke muziek op Apple Music -- en welke stappen kunnen worden ondernomen om deze problemen aan te pakken -- we vroegen Charles en Rumiz om de grootste problemen met klassieke muziek op Apple Music te beschrijven.
hoe de ios 14-update te doen?
De problemen
Klassieke muziek wordt als één genre behandeld
Wanneer u op 'Genres' tikt in het tabblad Bladeren van Apple Music, wordt u getrakteerd op een lijst met meer dan 30 muziekstijlen, van alternatieve en Afrikaanse muziek tot christelijke, elektronische, K-Pop en metal. Hier moeten liefhebbers van klassieke muziek naartoe om hun favoriete muziek te vinden, binnen het unieke genre 'Klassiek'.
Voor Charles is dit de eerste in een lange reeks problemen. De sectie omvat eeuwen, inclusief alle opmerkelijke componisten zoals Mozart (geboren 1756, overleden 1791), Maurice Ravel (b. 1875, d. 1937) en John Cage (b. 1912, d. 1992), maar deze groepering is frustrerend voor liefhebbers van klassieke muziek, gezien hoe weinig deze muzikanten met elkaar gemeen hebben.
Karel: '...We behandelen zo'n 300 jaar muziek uit verschillende landen, vormen, filosofieën, enzovoort als één genre. Wat moderne commerciële muziek betreft, groeperen we de afgelopen 50 jaar niet bij elkaar: kun je je voorstellen hoe vreemd het zou zijn om LL Cool J, Metallica en The Spice Girls samen te groeperen? Dit zijn allemaal artiesten die populair waren in de jaren 90; verder hebben ze vrijwel niets gemeen. Mozart, Ravel en Cage bij elkaar zetten is nog minder logisch.'
Rumiz: 'Het sorteren van opnamen volgt de regels van het pop- en rockgenre. Voor klassieke muziek past dit helemaal niet, omdat je heel vaak verschillende opnames van dezelfde stukken van dezelfde componist wilt vergelijken met verschillende solisten, orkesten en dirigenten. Het is erg ingewikkeld en soms onmogelijk om opnamen op deze categorieën te sorteren en te vinden.'
Klassieke muziek is niet ontworpen om in moderne albumsjablonen te passen
Klassieke muziek streamen op een dienst als Apple Music dwingt de uitgestrekte kunstvorm tot een strikte, door grenzen geteisterde sjabloon. Hierdoor worden tal van aspecten van de muziek afgekapt op een manier die hun impact dempt, vooral voor iedereen zonder bestaande kennis van klassieke opnames.
Charles zegt dat een aspect van klassieke muziek dat in de shuffle wordt vermengd, de interesse van de luisteraar is in de componist van een stuk versus de uitvoerder. Terwijl sommige artiesten, zoals Leonard Bernstein, hun muziek zowel componeren als uitvoeren, vraagt Charles zich af hoe Apple Music bepaalt de beste opname voor een muziekstuk: 'Is een opname belangrijker omdat hij is gecomponeerd door Bach, of is hij belangrijker omdat hij is uitgevoerd door Glenn Gould?'
Wat de zaken nog ingewikkelder maakt, is dat orkestopnames zowel de dirigent als het orkest als bijdragers introduceren, waardoor in wezen elke mogelijkheid wordt verbroken om deze stukken te lezen en te zien binnen de grenzen van een modern albumformaat. Bij concerti hebben solist, componist en orkest ook krediet nodig.
Dit resulteert in albums met namen als 'Prokofiev: Piano Concerto No. 3 in C Major, Op. 26 - Ravel: Pianoconcert in G majeur, M.83; Gaspard de la nuit, M. 55,' toegeschreven aan 'Martha Argerich, Berliner Philharmoniker & Claudio Abbado.'
Dit is niet alleen veel te veel informatie om duidelijk te lezen in Apple Music, maar de basis UI-functies van de app bieden ook geen links naar elke bekende artiest, waardoor het verder ontdekken van klassieke muziek een frustrerende onderneming wordt. In het bovenstaande voorbeeld leidt de link voor 'Martha Argerich, Berliner Philharmoniker & Claudio Abbado' luisteraars alleen naar Martha Argerich's Apple Music profiel pagina.
Karel: 'Dat is een stuk moeilijker te volgen dan The Wall van Pink Floyd. Als u in dit geval op de naam van de artiest klikt, wordt u doorgelinkt naar meer Martha Argerich-opnames - wat als u nieuwsgierig bent naar meer van de Berliner Philharmoniker of Claudio Abbado? (En ik zal niet eens de moeite nemen om in te gaan op de complicaties die gepaard gaan met het identificeren van een operacast.)
Kortom, klassieke muziek is niet ontworpen met het albumformaat in gedachten. Sommige stukken zijn substantieel genoeg om een heel album te vullen (Mahler's symfonie nr. 5 komt in me op); sommige zijn zelfs zo lang dat ze de lengte van een traditioneel album zouden overschrijden (denk aan Steve Reich's Drumming). Sommige duren ook minder dan een minuut (denk aan Bach Two Part Inventions)'
de cadeaubon voor alles appel
Wat dat betreft wijst Rumiz erop dat afspeellijsten voor klassieke muziek in wezen onzin zijn. Dit komt omdat elke afspeellijst aria's en ouvertures uit verschillende opera's bevat, waardoor de geordende manier waarop naar klassieke muziek moet worden geluisterd volledig wordt verstoord. Dit gebeurt in afspeellijsten zoals Apple's 'Essentials' voor componisten als Richard Wagner, en in stemmingsafspeellijsten die zijn ontworpen om te studeren of te ontspannen.
Rumiz: 'Wederom biedt Apple iets voor hun mainstream publiek dat niet in het genre past. Ik wil niet slechts één deel van een symfonie horen, ik wil het hele ding horen! Hetzelfde geldt voor radio met klassieke muziek.'
Siri is niet erg behulpzaam
Vanwege deze veelzeggende titels kunnen alle spraakfuncties die door Apple worden aangeprezen en worden gevonden in Apple Music zijn veel moeilijker te gebruiken voor fans van klassieke muziek.
Zoals Charles het botweg zegt: 'Kun je je voorstellen: 'Hey Syrië , speel het derde deel van Prokofjevs Pianoconcert nr. 3 van het album Prokofiev: Pianoconcert nr. 3 in C Major, Op. 26 - Ravel: Pianoconcert in G majeur, M.83; Gaspard de la nuit, M. 55 door Martha Argerich, Berliner Philharmoniker & Claudio Abbado.'
In onze tests leidde het simpelweg zeggen van 'Hey Siri, speel Prokofiev's Pianoconcerto' tot Siri het juiste concerto in de juiste volgorde spelen, maar zoals bij alle dingen Siri was de opdracht niet altijd betrouwbaar. De neiging tot het gebruik van titels in een vreemde taal voor sommige stukken, en de acceptatie van Engelse versies van dezelfde titels, stuit ook regelmatig op Siri.
'Soms gebruiken we Engelse titels, soms gebruiken we titels in een vreemde taal; 'The Rite of Spring' en 'Le Sacre du printemps' lijken in gelijke mate te worden gebruikt om hetzelfde stuk te beschrijven', legt Charles uit.
Er zijn pauzes tussen elk nummer
Rumiz' grootste probleem met klassiek op Apple Music is de pauzes die optreden tussen tracks in opnames (deze frustratie bracht Rumiz er oorspronkelijk toe om zijn Medium-post over het onderwerp te schrijven). Voor elk klassiek stuk dat is doorgecomponeerd (muziek bedoeld om van begin tot eind in één continue stroom te worden afgespeeld), Apple Music onderbreekt de vloeibaarheid van het stuk door een pauze van ~ 1 seconde tussen elk nummer te plaatsen.
Rumiz wijst er wel op dat Apple in de loop der jaren deze onderbrekingen uit veel opnames heeft verwijderd, maar dat het niet voor alle opnames is opgelost.
hoe kies je een Apple Watch?
Rumiz: 'Ik vind deze pauzes in het midden van een spannende, zeer emotionele klassieke symfonie vervelend - ze vernietigen de concentratie en het plezier van de luisteraar.'
Er is een grote toetredingsdrempel voor nieuwe luisteraars
Dit is Charles' grootste probleem met klassiek op Apple Music. Hoewel het browsen en afspelen lastig kan zijn, merkt de muziekprofessor uiteindelijk op dat zijn achtergrond en opleiding in het onderwerp hem helpen om met enig gemak door Apple Music's minder dan geweldige klassieke muziekselectie te navigeren. Als je aan de andere kant van dat spectrum zit, in het genre probeert te komen en meer dan 300 jaar muziek op Apple Music navigeert, is het 'in feite onmogelijk'.
Charles is begrijpelijkerwijs teleurgesteld over het gebrek aan opleiding en vooruitziendheid in klassieke selecties op Apple Music. Er zijn geen programma-aantekeningen, selecteer enkele stukjes biografische informatie en geen begeleiding bij het navigeren tussen componisten. Ondanks dat er grondig onderzoek beschikbaar is voor de muziek, is Apple Music sloten alle onderlinge verbindingen tussen opmerkelijke componisten ten gunste van statische tabbladen van muzieklijsten.
Een van de weinige educatieve gebieden in de klassieke sectie van Apple Music is helemaal onderaan de pagina begraven en biedt een snel overzicht van de geschiedenis van het genre.
Luisteren naar klassieke muziek vereist vaak dat de luisteraar het werk in context begrijpt om er alles uit te halen. Zonder deze stukjes geschiedenis, bindweefsels tussen componisten en educatieve programma-aantekeningen, zal Apple Music faalt deze fanbase.
Karel: 'Kortom, klassieke muziek wordt dus overgelaten aan een exclusieve schare liefhebbers die al weten wat ze zoeken. Apple is er trots op apparaten en diensten te maken met gebruikersinterfaces die iedereen kan gebruiken, maar klassieke muziek blijft opgesloten in een kluis voor de selecte groep die het al van binnen en van buiten kent.'
Er is een gebrek aan legitimiteit
In het verlengde van de eerdere klacht, ontbreekt op de pagina van Apple Music een link naar de spirituele opvolger van de componist, Brahms, maar het geeft wel een link naar een artiest genaamd 'Chopin'. Helaas is dit niet de Poolse componist, maar een rapper die verscheen op een hiphopnummer genaamd 'Circumstance' dat in 2018 werd uitgebracht. 'Zelfs als het linkt naar de juiste Chopin, zijn er veel meer relevante componisten om aan', merkt Charles op.
in welke kleuren komt iphone 12?
Bovendien vult Apple componistenpagina's met nummers van albums en afspeellijsten die deze artiesten niet noodzakelijk in een gerespecteerd daglicht stellen. Beethovens 'Topnummers' bevatten nummers van albums als 'The World's Most Beautiful Wedding Music', 'Classical Music for Power Pilates' en 'Exam Study'. Hoewel het relevant is voor elk van deze activiteiten, geeft Apple's beslissing om deze resultaten hoger op de pagina met meer bekende collecties te plaatsen 'sterke signalen af van een gebrek aan legitimiteit in de klassieke muziekwereld', betoogt Charles.
De oplossingen
Bouw betere componistpagina's en bied meer categorieën aan
Dit zou haalbaar zijn, aangezien Apple vorig jaar de artiestenpagina's in Apple Music heeft bijgewerkt. met nieuwe profielfoto-ontwerpen, nieuwe aanbevolen albums, albumreorganisatie en een 'alles afspelen'-knop. Hoewel componisten en hun werken inherent complexer zijn, wijst Charles erop dat sommigen al hun eigen identificatiesystemen hebben, waaronder de Bach-Werke-Verzeichnis (BWV)-catalogus voor Bach en de Köchel (K)-catalogus voor Mozart, die het potentieel hebben voor gestroomlijnde integratie in Apple Music.
In dezelfde geest zegt Rumiz dat meer categorieën wonderen zouden doen voor het uitbreiden van het gebruiksgemak van klassiek op Apple Music, door complexere categorieën zoals 'solist' en 'dirigent' aan te bieden, in plaats van de regels van pop te volgen. en rockmuziek waarbij nummers maar één artiest hebben. Hoewel dit een grote taak voor Apple zou zijn, merkt Rumiz op dat het 'noodzakelijk zal zijn als ze willen dat fans van klassieke muziek Apple Music blijven gebruiken. op de lange termijn.'
Repareer irrelevante aanbevelingen
In een eenvoudigere en gemakkelijkere oplossing hoopt Charles dat Apple gebruikers intelligenter kan leiden naar belangrijke en opmerkelijke componisten, stukken en muzikanten, die echt relevant zijn voor elkaar. Geen foutieve 'Chopin'-pagina's en 'Ode to Joy'-aanbevelingen meer in Power Pilates-afspeellijsten.
Maak het slimmer en huur een menselijke curator in
Over het algemeen hoopt Charles dat Apple de intelligentie van zijn klassieke muzieksectie op Apple Music zal vergroten. Om te beginnen raadt hij Apple aan een musicoloog in te huren wiens taak het zou zijn om persoonlijk de verjonging van de klassieke muziekfuncties op de service te ondersteunen. Dit zou hetzelfde zijn als de meeste andere secties van Apple Music, waar algoritmen worden ondersteund en dubbel gecontroleerd door menselijke editors, zoals De rol van Arjan Timmermans als 'Head of Pop' van Apple Music.
hoe de cache op iPad-apps te wissen
Dit omvat het toevoegen van programmanotities die het begrip van klassieke muziek van de luisteraar zouden vergroten, zodat ze daadwerkelijk deelnemen aan het verteren en begrijpen van de compositie en niet alleen passief luisteren. Charles legt uit hoe belangrijk het is om de echte geschiedenis van een stuk te kennen: 'Berlioz' Symphonie Fantastique is een geweldig voorbeeld: het bevat een verhaal (losjes gebaseerd op het eigen leven van de componist) van een kunstenaar die geobsedeerd is door een liefdesbelang, opium neemt en zijn geliefd tijdens een door drugs veroorzaakte reis. Dit soort dingen verandert de manier waarop je een stuk hoort!'
Karel: 'Eigenlijk zou de dienst een soort universitaire cursus muziekwaardering moeten bieden voor de gemiddelde luisteraar.'
Een bedrijf overnemen dat het meeste hiervan al doet
In een stap die logisch zou zijn gezien de geschiedenis van Apple, zou Apple ook gewoon een bedrijf kunnen kopen dat de meeste van deze dingen al doet, en de technologie implementeren in een update van Apple Music. Charles wees me naar de Berliner Philharmoniker Digitale Concertzaal [ Directe iTunes-link ], een streamingdienst voor klassieke muziek met live en on-demand concerten (tot 40 per seizoen), honderden gearchiveerde opnamen uit vijf decennia, interviews met componisten, documentaires, portretten van kunstenaars en een gezinsvriendelijk educatief programma dat duikt in de geschiedenis van elk stuk.
Hoewel de Digital Concert Hall meestal geen eenvoudige muziekstreaming heeft, zouden de functies van de dienst, als Apple een deal zou sluiten met Berlin Philharmonic, het klassieke muziekaanbod op Apple Music enorm vergroten.
Rumiz raadt een regelrechte overname niet aan, maar hij wijst wel op een bedrijf en service die Apple al mijlen voor is op het gebied van klassieke muziek: IDAGIO [ Directe iTunes-link ]. Deze service kost $ 9,99/maand en is uitsluitend gericht op klassieke muziek. Hoewel enkele belangrijke opnamen ontbreken en hem vereisen terug te keren naar Apple Music of Spotify, zegt Rumiz dat IDAGIO's bruikbaarheid en interface veel beter zijn dan Apple Music, waardoor veel van de frustraties die klassieke fans hebben met streamingdiensten weggenomen worden.
Geef het video-aanbod een boost
Volgens Rumiz zou een goed georganiseerde en volledig uitgeruste suite van klassieke video-inhoud 'een belangrijk verkoopargument kunnen zijn' voor een streamingdienst die erop uit is meer klassieke fans te krijgen. Apple heeft er een paar en biedt achtergrondinterviews met artiesten, maar Rumiz wijst op YouTube Music als de huidige leider in deze categorie, aangezien het volledige opnames van concerten en opera's biedt.
De toekomst
Uiteindelijk hebben Apple -- en Spotify, Google, Amazon, enz. -- een lastige strijd voor de boeg als en wanneer ze besluiten om de kwestie van klassieke muziek op streamingdiensten aan te pakken. 'Het lijkt geen zakelijke prioriteit te zijn [voor Apple]', geeft Charles toe, en in het huidige schema is de focus van het bedrijf op pop en hiphop in Apple Music is vanuit financieel oogpunt logisch.
Maar dat verandert niets aan het feit dat er miljoenen fans van klassieke muziek zijn die bereid en bereid zijn om het bedrijf te betalen dat deze dingen goed kan krijgen. 'Dit is een volledig onaangeboorde markt', zegt Charles. 'Eén streamingdienst zou het klassieke muziekpubliek volledig kunnen bezitten als hij dat zou willen.'
Populaire Berichten